Éric-Emmanuel Schmitt, Przypadek Adolfa H.

Przypadek Adolfa H., Érica-Emmanuela Schmitta dostałam w prezencie i muszę przyznać, że połknęłam ją niemal w trzy wieczory, a była to pierwsza książka tego autora, jaką czytałam. Jak ją zaczęłam, tak skończyć nie mogłam i dawno nie przeczytałam tej tematyki w tak krótkim czasie. Powieść napisana jest w dwutorowy sposób, a poznajemy w niej dość nietypowo skonstruowaną historię i psychologiczny obraz Adolfa Hitlera. Ciężki temat, a raczej bohater jakiego się podjął Schmitt pozwolił mu stworzyć bardzo dobre dzieło.

Wszystko rozpoczyna się w Akademii Sztuk Pięknych i wtedy też następuje rozłam wątków głównych, a życie i portret psychologiczny, choć na początku jeszcze w pewnym stopniu się ze sobą łączą, to z czasem robi się pomiędzy nimi coraz większa przepaść. Pierwszy tor toczących się wydarzeń ma miejsce po nieudanej próbie młodego Hitlera dostania się na tę uczelnię. Tu rozpoczyna się  tworzenie całego obrazu, jaki znamy z lekcji historii – Hitler staje się bezwzględnym dyktatorem, jednym z największych zbrodniarzy na świecie. Z drugim torem wydarzeń jest zupełnie odwrotnie - Adolf H. zostaje studentem ASP i z tej strony mamy przedstawione życie Adolfa H. który studiuje, który zakochuje się, zakłada rodzinę, który po prostu wiedzie żywot zwykłego człowieka – artysty. Choć w zamyśle autora wcale nie było chęci bronienia znanego nam Hitlera – dyktatora, to jednak czytając tę książkę spogląda się na jego osobę nieco inaczej, przez pryzmat tego niepowodzenia na studiach, które jak jest tylko synonimem  nieznanych nam wydarzeń z jego prawdziwego życia. Znaliśmy z historii jego osobę, jako bezwzględnego człowieka i niemal obłąkanego przywódcę, a czytając kolejne strony powieści dochodzi do nas, że on też miał kompleksy,  że urodził się normalnym człowiekiem, a dopiero pewne późniejsze wydarzenia, pewne rozczarowania i porażki go ukształtowały. Dzięki temu jak Schmitt ukazuje życie dwóch zupełnie różnych osób, można dostrzec, że wcale człowiek nie rodzi się złym. To życie kreuje nas takimi, jakimi później jesteśmy – taka refleksja towarzyszyła mi przez cały czas czytania tej książki, a w dodatku daje dużo do myślenia także po jej zakończeniu.

Co do technicznych aspektów powieści, to na początku to przechodzenie z wątku Hitlera, do wątku Adolfa H. może „ciutkę” przeszkadzać, jednak wystarczy naprawdę niewiele czasu by się do tego przyzwyczaić. Schmitt umiejętnie dzielił obie historie, co ułatwia manewrowanie między nimi, a czytelnik wcale nie gubi się w fabule. W całej książce zdarzają się też momenty, w których autor po prostu przynudza - napotykamy za dużo treści, która tak naprawdę nie wnosi za wiele, ale wydaje mi się, że każdy z tych momentów za chwilę jest wynagrodzony zwrotem akcji i dość ciekawymi opisami. To powoduje, że czytelnik ponownie wnika w bieg wydarzeń.

Podsumowując, Przypadek Adolfa H. jest to dobrze napisana książka, która pokazuje jak mocno nasze, bądź innych wybory mogą wpływać na przebieg ludzkiego życia. Jednak nie można też traktować jej jako wyznacznik i usprawiedliwienie dla całej, prawdziwej historii Hitlera, bo liczą się fakty, a gdybanie do niczego nie prowadzi. Nie zmienia to faktu, że książka skonstruowana w ten sposób jest nie tylko wartościową pozycją dla czytelników, ale według mnie - co stanowi jej największy atut – może w dość przystępny sposób przekazać młodzieży kawałek historii, kilka autentycznych wątków się w niej bowiem znajduje. Zupełnie inaczej czyta się podręczniki, a inaczej taką pozycję, w dodatku Schmitt w idealny i zaskakujący sposób połączył prawdziwą historię z fikcją.  Dla osób, które interesują się historią, II wojną światową, czy też osobą samego Adolfa Hitlera – według mnie jest to pozycja obowiązkowa. 

Podsumowanie:

Autor: Éric-Emmanuel Schmitt

Tytuł: Przypadek Adolfa H.

Wydawnictwo: Znak

Ocena Czytanie uszczęśliwia: 10/10